1 sene önce tanıştık seninle. önümde oturuyordun. tamam ilk görüşmemizde birbirimizden hoşlanmadık kabul ama önyargılı insanlarız naabalım ;) zamanla kaynaştık birbirimize. yediğimiz içtiğimiz bir oldu. sen istediğin her şeyi yüzüme vurdun kusurlarımı ya da beğendiğin yönlerimi. ben de öyle yaptım. aslında dostluğumuzun temeli belki de budur. arkadan iş çevirmiyoruz en azından.
yolun ortasında arabanın A noktasından C noktasına giderken - tabi bu zamanda sen ortadaki B noktasındasın- ' Kanka yeeaaa şu saçımın önü niye olmuyoor niyeee ? ' diye bağırıp benim de arabayı işaret ederek ' Kankaa geeel ! Kankaa kankaa kankaa ! Gizeeeeeeeeeeeeğğm ! ' diye bağırarak seni kendime çektiğim günü hatırlıyorsun ? niye anlattım bilmiyorum .b
ağlarken beni güldürebilen insansın sen. cansın sen. iyi ki çıkmışın lan karşıma. iyi ki de varsın. kardeşim diyebileceğim tek insansın. seninle geçen o kadar günler için, beni hep kardeşin dostun olarak gördüğün için, seninle tatlı tatlı atıştıktan sonra titreşim moduna geçip milli güvenlik dersinde albayın önünde bile kahkahaya boğulduğumuz için, ağlarken gülmeye başlayıp 'ay of sinirden gülüyorum' deyip bu sefer kendi halimize gülmeye başladığımız için çok ama çok seviyorum. uzatamıyorum fazla ilham perim kaçtı. öptüüm :* aç artık blog ! (:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder